Leonberger- jedna z ras psów, należąca do grupy psów w typie pinczera i sznaucera, molosowatych, psów pasterskich i innych ras. Zaklasyfikowana do sekcji molosowatych w typie górskim.

Leonberger należy do molosów typu górskiego. Nazwa rasy związana jest z niemieckim miastem Leonberg (Lwia Góra). Istnieją dwie teorie wyjaśniające powstanie tej rasy. Pierwsza teoria głosi, iż leonbergery mogą być bezpośrednimi potomkami dogów tybetańskich, które występowały na terenie Alp już w średniowieczu, co miałyby potwierdzać dokumenty, które mówią, że niemiecka rodzina Metternichów w pierwszej połowie XVII wieku posiadała psy podobne do leonbergerów.

W Niemczech jednak prym wiedzie druga teoria, mówiąca, iż Heinrich Essig, chcąc rozsławić Lwią Górę na świecie, planował wyhodować psa podobnego wyglądem do lwa, który widnieje w herbie Leonbergu. W latach 30. XIX wieku skrzyżował on czarno-białą nowofunlandkę z długowłosym bernardynem. Wiele lat prowadzić miał hodowlę w oparciu o te dwie rasy, podem dodał krwi dużego psa pirenejskiego i być może kuwasza. W rezultacie otrzymał protoplastów dzisiejszych leonbergerów.

Podczas długotrwałych wojen zginęła jednak większość populacji, którą potem odbudowano.

Szata i umaszczenie

• Charakterystyka włosia: od średniomiękkiego do stosunkowo twardego, dość długi, przylegający, nigdy nie rozdzielający się, prosty, dopuszczalny lekko falowany. Wszędzie mimo gęstego podszerstka widoczna rzeźba tułowia. Na szyi i klatce piersiowej, szczególnie u psów, tworzy grzywę. Silnie owłosione przednie kończyny, na tylnych tworzą się charakterystyczne portki.

• Umaszczenie: lwi żółty, rudy, rudobrązowy, dopuszczalne także piaskowe odcienie (płowożółty, kremowy) i wszelkie kombinacje pomiędzy wymienionymi kolorami; zawsze wymagana czarna maska, dopuszczalne czarne końcówki włosów, czarny nie może jednak tworzyć podstawowej maści. Rozjaśnienia podstawowego koloru na spodniej stronie ogona, na grzywie, na przednich i tylnych kończynach nie mogą być na tyle silne aby zakłócać harmonię podstawowej barwy. Mała biała plama lub wąska biała linia na piersiach, jak również białe włosy na palcach są tolerowane.

U leonbergerów bardzo ważne jest prawidłowe żywienie, młode psy powinny dostawać karmę dla psów olbrzymich, zawierającą substancje wspomagające rozwój stawów. Dorosłe psy są mniej wymagające, jednak posiłek trzeba rozdzielić co najmniej na dwie porcje i zapewnić spokój po jedzeniu.

Jak większość ras olbrzymich leonberger może być obciążony dysplazją stawów biodrowych oraz skłonnościami do rozszerzenia i skrętu żołądka. Zdarza się także osteochondroza i młodzieńcze zapalenie kości. Może pojawiać się niedoczynność tarczycy, spotykane są wady ustawienia powiek.

Do pielęgnacji należy używać szczotki z metalowymi drucikami, metalowego rzadkiego i gęstego grzebienia, nożyczek. Co dwa tygodnie trzeba wyczesywać martwy włos. Kąpać psa należy w szamponie dla psów miękkowłosych, korzystne jest nakładanie balsamu. Po kąpieli należy wyciąć włos pomiędzy opuszkami łap oraz przyciąć włosy wystające poza palce, skracać najdłuższe włosy pod uszami.

Leonberger ze względu na swoją wielkość powinien mieć miski na stojaku z regulowaną wysokością.

źródło: www.wikipedia.pl